Gminne Centrum Zarządzania Kryzysowego

Nadzwyczajne zagrożenia mogą być następstwem:

Awarii technicznej – rozumianej, jako gwałtowne, nieprzewidziane uszkodzenie lub zniszczenie obiektu budowlanego, urządzenia technicznego, lub systemu urządzeń technicznych powodujące przerwę w ich użytkowaniu lub utratę właściwości

Katastrofy naturalnej – rozumianej, jako zdarzenie związane z działaniem sił natury
w szczególności wyładowania atmosferyczne, silne wiatry, intensywne opady atmosferyczne, długotrwałe występowanie ekstremalnych temperatur, pożary, susze, powodzie, masowe występowanie szkodników chorób roślin i zwierząt albo chorób zakaźnych ludzi albo też działanie innego żywiołu.

Zdarzeń naruszających bezpieczeństwo obywateli i porządek publiczny.

System ochrony ludności (osób, dóbr, środowiska) realizuje cztery główne zadania:

1.    Zapobieganie zagrożeniom i minimalizacja potencjalnych strat. W zadaniu tym mieszczą się następujące przedsięwzięcia:

1. − prace legislacyjne i badania naukowe;
2. − analiza zagrożeń (przyczyn, charakteru i skutków);
3. − analiza społeczno- ekonomicznych implikacji zagrożeń;
4. − tworzenie rezerw i zapasów;
5. − budżetowanie i organizowanie;
6. − realizacja budowli i systemów zabezpieczających;
7. − przygotowanie służb ochrony ludności i powszechna edukacja społeczeństwa;
8. − racjonalne zagospodarowanie przestrzenne;
9. − egzekwowanie przestrzegania przepisów ochronnych.

2. Przygotowanie się na sytuacje trudne. Przygotowanie to oznacza kompleks przedsięwzięć planistyczno-organizacyjnych mających na celu podniesienie i osiągnięcie gotowości do poradzenia sobie z przewidywanymi lub niespodziewanymi zagrożeniami, godzącymi w bezpieczeństwo ludzi, dóbr i środowiska naturalnego.

Zadanie to obejmuje m.in.:

1. − weryfikację planów operacyjnych;
2. − ćwiczenia i treningi zgrywające;
3. − doraźne szkolenia ludności;
4. − odtwarzanie rezerw i zapasów;
5. − organizowanie stanowisk kierowania;
6. − alarmowanie i powiadamianie.

3.  Reagowanie w miarę racjonalnie w warunkach zagrożenia. Reagowanie na zagrożenia obejmuje kompleks przedsięwzięć interdyscyplinarnych, podejmowanych w celu likwidacji źródeł zagrożeń, ograniczenia ich rozmiarów i skutków a także ratowania i udzielania pomocy poszkodowanym.

Obejmuje ono m.in.:

1. − organizowanie ośrodków kierowania i koordynacji;
2. − mobilizowanie służb ratowniczych i ochotników;
3. − informowanie władz, środków masowego przekazu i społeczeństwa;
4. − ratownictwo i ewakuację;
5. − udzielanie wszelkiego rodzaju pomocy poszkodowanym;
6. − zapewnienie porządku w strefach zagrożenia (klęski);
7. − wsparcie przez siły zbrojne;
8. − samoobronę (samoochronę) powszechną.

4.  Odbudowę racjonalną i bardziej odporną na zagrożenia. Stanowi ona kompleks przedsięwzięć krótko i długoterminowych służących usunięciu skutków zagrożenia, przywróceniu normalnych warunków funkcjonowania społeczeństwa, gospodarki i środowiska, a także w celu usunięcia przyczyn zagrożenia, zapobieżenia ofiarom i stratom oraz powtórzenia zjawisk niebezpiecznych. Zadanie to obejmuje:

1. − odbudowę krótkoterminową (przywrócenie niezbędnych standardów życia);
2. − odbudowę długoterminową (do kompletnej odbudowy całego obszaru objętego klęską);
3. − wykrywanie i badanie przyczyn zagrożeń;
4. − analiza skutków zjawisk niebezpiecznych i katastrof;
5. − doskonalenie celów i metod prognozowania.